Jak sumować w Excelu? Obliczanie sumy komórek w Microsoft Excel

Szybkie podsumowanie

Żeby szybko zsumować kilka (podobnie jak kilkaset i więcej) liczb w Excelu, wystarczy je zaznaczyć – np. przeciągając myszką przy wciśniętym lewym przycisku.

liczby-zaznaczone-w-excelu

W pasku stanu, na dole okna programu Excel, zobaczymy kolejno:

wiersz-statusu-z-podsumowaniami-w-excelu

  • średnią zaznaczonych liczb (puste komórki nie są brane pod uwagę, czyli nie zaniżają średniej)
  • liczbę zaznaczonych wartości (puste komórki nie są brane pod uwagę)
  • maksimum wśród zaznaczonych wartości
  • suma zaznaczonych wartości

W taki sposób można szybko podsumować wybrany zakres wartości – zakres ten nie musi być wyłącznie w jednej kolumnie, czy wierszu, zaznaczyć można w ten sposób dowolny zakres komórek, w tym nieregularny, jak na poniższej ilustracji:

podsumowanie-nieregularnego-zakresu-komorek-w-excelu

Suma komórek w kolumnie lub w jej części

Pierwszy opisany sposób jest dobry, żeby szybko sumować wybrane części arkusza, jednak nie daje trwałego efektu.
Żeby uzyskać trwałą i do tego automatycznie aktualizującą się w razie zmiany wartości w sumowanych komórkach sumę liczb, trzeba użyć funkcji.
W polskiej wersji językowej Excela, funkcja ta nazywa się po prostu:

SUMA

Funkcja ta w komórce, w której jest wpisana będzie przechowywała i wyświetlała wartość sumy liczb z komórek, które wskażemy jako argumenty funkcji.

Bardzo szybkie podsumowanie – bez samodzielnego pisania formuł, czyli Autosumowanie

Jeżeli nie chcesz pisać formuł, wystarczy stanąć w komórce pod spodem listy liczb do zsumowania i nacisnąć przycisk „Autosumowanie” dostępny na wstędze Excel’a, w bloku Edytowanie:

autosumowanie-w-excelu

Excel sam spróbuje domyślić się jakie liczby chcesz zsumować i w komórce, w której jesteś zaproponuje formułę SUMA obejmującą zakres, którego się „domyślił”.

autosumowanie-w-excelu-wynik

W razie, gdyby Excel „domyślił się” źle i zakres okazał się jednak nieprawidłowy, można ręcznie skorygować formułę wg. wskazówek poniższych wskazówek.

Szybko, ale dokładniej, czyli piszemy formułę SUMA własnoręcznie

Jak wpisać funkcję SUMA do komórki Excel’a?
Na pewno należy zacząć od znaku równości, żeby Excel wiedział, że chodzi nam o funkcję SUMA, a nie o słowo „SUMA”

Poniżej przykłady:

=SUMA(A1:A5) oblicza sumę wartości komórek ułożonych pionowo w kolumnie A, od wiersza 1 do wiersza 5 (czyli 5 komórek)
=SUMA(A1:F1) oblicza sumę wartości komórek ułożonych w wierszu 1, od kolumny A do kolumny F (czyli 6 komórek)
=SUMA(A1:B5) oblicza sumę wartości komórek ułożonych w prostokąt obejmujący komórki w kolumnach A i B, od wiersza 1 do wiersza 5 (prostokąt ma wymiary 2 x 5 komórek, czyli w sumie 10 komórek)
=SUMA(A1;B2;C3) sumuje wartości z 3 niezależnych komórek A1, B2 oraz C3
=SUMA(A1:A5;C1:C5) sumuje wartości z 2 zakresów – pierwszy zakres obejmuje komórki w kolumnie A, od wiersza 1 do 5, a drugi komórki w kolumnie C, także od wiersza 1 do 5

i słowo komentarza do przykładów:

  • wpisując funkcję należy koniecznie pamiętać o tym, żeby zacząć wpisywanie od znaku równości, następnie wpisać nazwę funkcji, a potem jej argumenty w nawiasach okrągłych
  • każdy argument funkcji SUMA może opisywać jedną komórkę (np. A1) lub spójny, prostokątny zakres komórek (np. A1:B5)
  • funkcja SUMA może mieć takich argumentów jeden (chyba najczęstsza sytuacja) lub więcej – argumenty funkcji przy polskich ustawieniach w systemie Windows, czyli w większości typowych przypadków oddzielane są średnikiem (przy angielskich – przecinkiem)

Tak to wygląda w samym Excelu:

Sumowanie w Excelu w praktyce

Podpowiedź: Suma całej kolumny lub całego wiersza

Jeżeli chcemy zsumować całą kolumnę liczb, to jej adres jako zakresu możemy podać jako:

=SUMA(A:A)

Dla całego wiersza adres taki będzie wygladał następująco:

=SUMA(1:1)

Ważne jest natomiast, aby sama funkcja umieszczona została w takim przypadku poza sumowanym obszarem (np. w kolumnie B w pierwszym przypadku lub w wierszu 2 w drugim przypadku), bo inaczej Excel wyświetli informację o odwołaniu cyklicznym (czyli sumowanie będzie obejmowało „samo siebie”).

Potrzebujesz bardziej zaawansowanego sposobu na sumowanie?

Zobacz koniecznie: Sumowanie zmiennej liczby komórek w Excelu

Leave a Comment

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

26 thoughts on “Jak sumować w Excelu? Obliczanie sumy komórek w Microsoft Excel”

  1. Dziękuję, bardzo przydały mi się Pana wskazówki.
    Dodam jeszcze, że po wpisaniu funkcji kursor umieszczałam w wybranej kratce pod kolumną i klikałam „Autosumowanie”. Wynik ukazywał się w tej kratce.
    Pozdrawiam :)

  2. Witam,
    mam 4 wiersze
    8
    9
    6
    10
    jak zrobic, by excel zsumowal mi tylko czesci tych liczb mniejszych od 8?
    czyli bierze sobie z powyzszych wierszy tylko
    8
    8
    6
    8

  3. Witam,
    a jak wpisać formułę żeby można było przeciągnąć w prawo i skopiować

    A1: =SUMA(A3:C3)
    B1: =SUMA(D3:F3)
    C1: =SUMA(G3:I3)

    Czyli górna tabela jest co 1, a dolna co 3 komórki. Jak zapisać formułę aby można było ją przeciągnąć i skopiować w prawo.

  4. Witam.
    Mam trzy wiersze w kolumnie A. W czwartym wierszu zrobię sumę powyższych komórek to suma jest poprawna.
    Jeśli potem ponad czwartym wierszem dodam nowy wiersz (wstaw wiersz powyżej) i wpiszę tam nową liczbę to sumowanie nie obejmuje tej nowej liczby. Muszę ponownie zrobić sumowanie komórek od 1 do 4.
    Czy jest jakaś funkcja sumująca wszystkie komórki powyżej tej w której znajdzie się wartość sumy?

  5. Mam pytanie, czy istnieje możliwość utworzenia funkcji sumy w kolumnie, od jednej komórki do końca kolumny? Próbowałam użyć funkcji SUMA(B2:B), ale niestety to nie działa. Jest na to jakiś inny sposób?

    1. Wygląda na to, że trywialnego i uniwersalnego sposobu, który nie niesie ze sobą ryzyka problemów z wydajnością – nie ma.
      Excel w nowszych edycjach („nowsza” to 2007 lub wyższa i format pliku XLSX) ma 1024 * 1024 = 1 048 576 wierszy, czyli sensowna formuła wyglądać będzie tak:

      =SUMA(B2:B1048576)

      Istnieją oczywiście inne możliwości, wykorzystujące formuły (np. OFFSET/PRZESUNIĘCIE), ale dodają one komplikacji, przy ograniczonych korzyściach.
      W starszych wersjach i formacie XLS, limit liczby wierszy to 65536, czyli formuła będzie wyglądała tak:

      =SUMA(B2:B65536)

      Pomocą przy takiej formule może okazać się znak $, „blokujący” adresy zakresu, dzięki czemu formuła „do końca arkusza” stanie się bardziej uniwersalna przy kopiowaniu.
      Przykład:

      =SUMA(B2:B$1048576)

    2. Cześć.
      Jest prosty sposób nie generujący zbyt wiele problemów. Zauważcie, że suma „od danej komórki” do „końca” kolumny jest równa sumie całej kolumny minus sumie od początku kolumny do komórki powyżej danej (jeżeli daną komórkę chcesz też włączyć w to sumowanie). Tak więc kiedy chcemy zsumować np od komórki „C5” do końca kolumny C, można wpisać:

      =suma(C:C)-suma(C$1:C4)

      Tak wpisana formuła nie będzie robić problemów ani przy przeciąganiu wzdłuż kolumny ani nawet na sąsiednie kolumny. Problemem będzie tylko gdy spróbujemy ją przeciągnąć na pierwszy wiersz arkusza.

  6. Serwus,
    Jak zrobić, żeby excel sumował kolejne komórki ale to ile kolejnych komórek zsumuje było określone w innej komórce. Np. A1=3, to sumuje kolejne 3 komórki od D do F, jeśli A1=33, to sumuje 33 komórki od D do AJ. Czy coś takiego w ogóle można zadać excelowi?

    pozdrawiam,
    M

  7. hej, mam w komórkach liczby z 5 miejscami po przecinku, czy można za pomocą formuły lub ustawień programu zrobić tak aby w następnej komórce te liczby się sumowały ale interesuje mnie suma tylko pierwszych 4 miejsc po przecinku! ? pozdrawiam. (np. wynik mnożenia z komórek to 12,12345 i chce do tego dodać 13,12345 tak aby wyszło 25,2468)

  8. Witam
    Szukam sposobu(formuł) w excel, który dawałby oczekiwany wynik
    mnożna mnożnik oczekiwany wynik
    2 0
    1 2
    0
    2 4
    0
    Czy mogę liczyć na podpowiedź?

    1. Nie wiem czy dobrze rozumiem intencje, ponieważ przykład trochę chyba się „rozjechał” wizualnie, ale jeżeli chodzi o to, żeby mnożna pozostała stała, a w kolejnych wierszach były różne mnożniki, to:

      Stała mnożna, zmienny mnożnik

      Wspólną dla wszystkich wyliczeń w kolumnie C mnożną można poprzedzić (jej adres komórki) znakiem „$” (symbol dolara), wtedy formuła skopiowana do kolejnych wierszy odnosić się będzie do wspólnej, pojedynczej mnożnej.